مدیریت یعنی برنامه ریزی،سازماندهی،هدایت ،نظارت وزمینه سازی برای خلاقیت.مدیریت یعنی هنر انجام کاربامردم،میان مردم برای مردم به خاطر رضایت خدا. مدیریت ایمانی مدیریت مبتنی بر ایمان است وایمان در تمامی عرصه های تصمیم گیری اعم از برنامه ریزی ،سازماندهی،هدایت ونظارت وزمینه سازی برای خلاقیت حضور دارد.مدیرایمانی نه به زیردست ظلم می کند ونه چاپلوسی بالادست ومقام بالاتر چرا که تنها خدا را موثر حقیقی عالم می داند وقدرت را ازآن الله می داند نه دیگران .با رئیس با عزت برخورد می کندوبا مرئوس با انصاف.علت ورشکستگی برخی کارخانه ها در بی انصافی وظلم مدیران به کارکنان است(من لایرحم لایرحم)!
بسیاری از دولتمرادان از جمله مشاور خاص حسن روحانی،دکترمحمود سریع القلم،اعتقاد راسخی به جهانی شدن دارند وبه همین دلیل اعتقادی به اقتصاد مقاومتی ندارند.جهانی شدن همان جهانی سازی است وتفکیک قائل شدن بین انها مغالطه ای بیش نیست.معیارهای جهانی شدن را wto(سازمان تجارت جهانی)تعیین می کندکه سازمانی صهیونیستی وآمریکایی است.جهانی شدن باعث هضم کشورهای ضعیف در کشورهای استعمارگر می شودواستعمار نوین کشورهای دیگر است.جهانی شدن باعث فقیرتر شدن کشورهای فقیر وثروتمندشدن کشورهای ثروتمند می شود.معیار های جهانی شدن در تناقص آشکار با معیارهای اقتصاد مقاومتی است ودرآن خودکفایی اقتصادی و حمایت از تولید داخلی و...جایی نداردبه همین دلیل دولت یازدهم به واردات بی رویه دست زده و حمایت لازم را از تولیدات داخلی ندارد.
چرا سیّدالشّهدا(ع) تنها شد؟ برخی فکر میکردند میشود مسلمان بود؛ ولو زیر چتر ابنزیاد!
در زیارت عاشورا، به امام حسین(ع) اینگونه خطاب میکنیم: «و الوتر الموتور». وتر به معنای «تنها و یکتا»، و موتور، به معنای «تنها شده» است. یک احتمال درباره این معنا، یگانگی، منحصر به فرد بودن و بیبدیل بودن حضرت است.
مال حرام نقش زیادی در انحراف وگمراهی انسان دارد.اگر مال حرام در زندگی راه پیداکرد،اندک اندک از عبادت ها کاسته می شودتا جایی که دیگر تنها در برابرپول تسلیم می شود.البته این سقوط وافول ها به صورت نامحسوس اتفاق می افتدوزمانی شخص متوجه می شود که دیگر کا از کار گذشته،همان طوری که برخی از کوفیان در برابر امام حسین (ع) ایستادند.آن حضرت در برابر بی توجهی آنان به سخنانش فرمود:شکم هایتان از حرام پر شده است.
در حالات شریح بن عبدالله قاضی نوشته اند در ابتدافقیه با ورعی بود تا وقتی که مهدی عباسی اورا احضار کرد واورا مجبور نمودکه یکی از این سه کار را انجام دهد:یا منصب قضاوت رابپذیرد یامعلم ومربی اطفال خلیفه شودیا یک مرتبه از طعام خلیفه رابخورد.شریک طعام خوردن را اختیار کرد وآن را نسبت به دوکار دیگر سهل شمرد.خلیفه به آشپزمخصوص دستور دادانواع متعدد از خوراکی های لذیذ تدارک کند،چون شریک از آن طعام ها خورد،آشپزمزبور گفت:شریک پس از خوردن این طعام رستگار نخواهد شدوهمان طورهم شد.زیرا آن لقمه های حرام چنان در او تاثیر کردکه دو کار دیگر را هم پذیرفت(هم قاضی شد وهم مربی اطفال خلیفه)
مهم ترین رکن نظام که دشمن نشانه رفته و درصدد تضعیف آن است رکن رکین ولایت فقیه است.طبق نظریه فوکویامادر نشست شیعه شناسی در اورشلیم، شیعه به مانند پرنده ای که دو بال دارد.بال سرخ که عاشورا وشهادت طلبی است وبال سبز که مهدویت وانتظاراست وزرهی دارد به نام ولایت فقیه که برای ضربه زدن به شیعه، ابتدا باید به ولایت فقیه ضربه واردکنیم.
چه خوش گفت مولوی پاک زاد : چو می بینی که نابینا و چاه است / اگر خاموش بنشینی ،گناه است .به تعبیر دیگران این بیت، باید در مقابل چاه، راه را نشان داد؛ پرکردن چاه کار خوبی است اما دردی دوا نمی کند، می روند جای دیگر چاه میکَنند
»واره» پسوند شباهت است، اما این چگونه با ماه همنشین شده و رفته روی پشت بام، باید از خودش پرسید . اصلاً باید اسمش «چاهواره» بود نه ماهواره
این ماه هایی که توی ماهواره هافقط تبلیغ اند ، نه تنها هیچ نوری از خود ندارند، بلکه در پشت نقاب گول زننده شان دنیای تاریکی است که هرکس درآن پای بگذارد،گم می شود ، خودش را گم میکند.
وقتی فتنه گران سقیفه محاکمه نشدند، سالها بعد خدای بصیرت، حسین (ع) را شهید و ناموس خدا را در شهر ها چرخاندند! خطر فراموشی فتنه را می بینی؟
مادر مقدس اردبیلی می گوید: « هرگز لقمه ای شبهه ناک نخوردم و قبل از شیر دادن بچه وضو می گرفتم و ابداً چشم به نامحرم نینداختم و در تربیت او کوشیدم.»
پیش از انقلاب، نظام حاکم بر کشور، یک نظام اسلامستیزِ عمقى بود. آنها با ظواهر خیلى کارى نداشتند، اما از لحاظ عمق، حقیقتاً دنبالِ زدن ریشههاى ایمان اسلامى مردم بودند. در این زمینه هم مثالها، شواهد، خاطرهها، فراوان در ذهن بنده هست، که مجال نیست عرض کنم. انقلاب آمد درست صد و هشتاد درجه نقطهى مقابل آنها، اسلام را محور ادارهى کشور قرار داد؛ محور مدیریت قرار داد؛ احکام و قوانین اسلامى، معیار و ملاک رد و قبول قوانین کشور و معیار عمل مجریان کشور است...